Pożegnanie Jana Wąsikowskiego - wyjątkowej i bardzo bliskiej mi osoby, która zmarła w dn. 10.05.2011 r.
Samotność w tłumie
Chorego świata wessał mnie wir,
cisnął wśród tłumy bezwładnie.
Porwany falą, zawrócić chcę,
upadam, duszę się , słabnę.
Bezkształtna masa kończyn i głów,
w szaleńczym tańcu napiera.
Krzyczę, a słowa pożera zgiełk,
to tylko człowiek umiera…
Zdeptana wiara, ostatkiem sił
podtrzymać chce iskrę życia…
Coraz mniej czasu, poddaję się,
odmawiam i sercu bicia.
Wszystko spowalnia, gęstnieje mrok,
głosów już żadnych nie słyszę.
Całkiem samotny, wśród ludzi gdzieś,
odchodzę w tę lepszą ciszę.
Chorego świata wessał mnie wir,
cisnął wśród tłumy bezwładnie.
Porwany falą, zawrócić chcę,
upadam, duszę się , słabnę.
Bezkształtna masa kończyn i głów,
w szaleńczym tańcu napiera.
Krzyczę, a słowa pożera zgiełk,
to tylko człowiek umiera…
Zdeptana wiara, ostatkiem sił
podtrzymać chce iskrę życia…
Coraz mniej czasu, poddaję się,
odmawiam i sercu bicia.
Wszystko spowalnia, gęstnieje mrok,
głosów już żadnych nie słyszę.
Całkiem samotny, wśród ludzi gdzieś,
odchodzę w tę lepszą ciszę.
Autor- mamusia45
Miał wiele talentów, niepowtarzalny humor, pomagał potrzebującym i organizował programy artystyczne
Filantropi -tytuł przyznany przez Prezydenta Miasta Krakowa w wyniku konkursu
nie będę się chwaliła, ale powiem, że na mój wniosek :)))
Przedstawienie szopki w Kamienicy u Hipolitów w Krakowie w reżyserii Roberta Wyroda, w której obecnie mieści się muzeum
Ja też tam byłam
Zabawa noworoczna z kumplem brydżowym i moimi kumplami
Spotkania artystyczne GAUDIUM
Andrzejki - podobno nieźle czarowałam:))
Mikołaj w naszym Ośrodku
Sztuka wystawiona na Skałce w Krakowie - Paulini w reżyserii Roberta Wyroda
Proszę o modlitwę za niego....
Komentarze (6):
Wspomnienie
Autor: Fredro
Dopókiż jeszcze przeszłości chwile,
Które zapomnieć się silę,
Będziecie łudzić i nękać razem,
W nieszczęściu, szczęścia obrazem. —
teraz równe katuszy,
Ach, zostawcie mi część duszy,
Niech snu przynajmniej słodkie powienie
Niesie ciche zapomnienie. —
Niestety! — kocham — jestem kochany,
Dzielą los mój opłakany,
I chcę… o płoche, szalone chęci,
Zgasić czucie w niepamięci. —
Życie wstrzymuję jednym wspomnieniem,
Wspomnienie dla mnie cierpieniem;
Gdy spojrzę w przeszłość, drażnię mą ranę —
Gdy zapomnę, żyć przestanę. —
Ach, czemuż losy kiedy raziły,
Podział mych cierpień zrobiły!
Mym jękiem drugi wzniecić się boję,
Cierpię, a życie nie moje. —
"Tylko człowiek, który kochał umiera jak człowiek"
Miguel de Unamuno
Dziękuję Małgosiu za ciepłe i wymowne komentarze
Wspomnienie
Autor: Fredro
Dopókiż jeszcze przeszłości chwile,
Które zapomnieć się silę,
Będziecie łudzić i nękać razem,
W nieszczęściu, szczęścia obrazem. —
Wspomnienia teraz równe katuszy,
Ach, zostawcie mi część duszy,
Niech snu przynajmniej słodkie powienie
Niesie ciche zapomnienie. —
Niestety! — kocham — jestem kochany,
Dzielą los mój opłakany,
I chcę… o płoche, szalone chęci,
Zgasić czucie w niepamięci. —
Życie wstrzymuję jednym wspomnieniem,
Wspomnienie dla mnie cierpieniem;
Gdy spojrzę w przeszłość, drażnię mą ranę —
Gdy zapomnę, żyć przestanę. —
Ach, czemuż losy kiedy raziły,
Podział mych cierpień zrobiły!
Mym jękiem drugi wzniecić się boję,
Cierpię, a życie nie moje. —
Piękne Jacuś - dziękuję
[*]
Prześlij komentarz
Subskrybuj Komentarze do posta [Atom]
<< Strona główna